Βλέπεις: Αφήστε το φθινοπωρινό δροσερό αεράκι να σας ταξιδέψει στην Εύβοια, το νησί των αντιθέσεων, της ποικιλομορφίας και της έμπνευσης. Άλλοτε τόπος τολμηρών θαλασσοπόρων που αποίκησαν Αιγαίο και Μεσόγειο, Ενετών αρχόντων και Οθωμανών κατακτητών. Ξεκινήστε από βόρεια, για να θαυμάσετε τη φύση που αναγεννάτε μέσα από τις στάχτες της. Επιβιβαστείτε στο πλοίο από Αρκίτσα και περάστε στην αναζωογονητική Αιδηψό με το ζεστό, αχνιστό ιαματικό νερό να πέφτει με ορμή από τους κόκκινους βράχους κατευθείαν στη θάλασσα.
Τα λουτρά Αιδηψού
Κατηφορίστε προς τη γραφική Λίμνη για να αγναντέψετε τη γαλήνια θάλασσα και να περπατήσετε στα στενά σοκάκια της με τα νεοκλασικά σπιτάκια. Ανηφορίζοντας από ανατολικά προς Ωρεούς, με το φημισμένο Κάστρο και τον Ταύρο, το ογκώδες αρχαίο γλυπτό, κάντε μία στάση στο Ψαροπούλι στα Βασιλικά για να επισκεφθείτε την υπαίθρια έκθεση ξυλογλυπτικής του Αντώνη Μόρφογλου. Έργα φτιαγμένα από τα καμένα δέντρα της περσινής φωτιάς. Στις Γούβες, θα δείτε τον Πύργο του Δροσίνη, όπου ο σπουδαίος συγγραφέας και ποιητής έζησε τα παιδικά του χρόνια. Για μια πιο αιγαιοπελαγίτικη νησιώτικη εμπειρία, επιβιβαστείτε από τη Ραφήνα για το “εξωτικό” Μαρμάρι με τις αμμώδεις παραλίες του και κατηφορίστε προς Κάρυστο. Ανεβείτε στο βενετσιάνικο Κοκκινόκαστρο ή Καστέλο Ρόσο, με πανοραμική θέα στην πόλη και στο γαλάζιο του Αιγαίου. Αν προτιμάτε, ωστόσο, την άνεση του αυτοκινήτου σας, η κεντρική Εύβοια σάς περιμένει με τους ιστορικούς και φυσικούς θησαυρούς της.
Το Κάστρο Καράμπαμπα
Η “νύμφη” του Ευβοϊκού, η Χαλκίδα, με το ένα “πόδι” στο νησί και με το άλλο στην Στερεά Ελλάδα, κρατά ακόμη μια αχνή βενετσιάνικη ανάμνηση με το Κάστρο του Καράμπαμπα να δεσπόζει στην ηπειρωτική πλευρά της και στη νησιωτική, στην άλλη πλευρά της πόλης, τις Καμάρες, το παλιό υδραγωγείο, που κατασκευάστηκαν από Ενετούς για λογαριασμό των Οθωμανών. Βγαίνοντας από την πόλη, δροσιστείτε στις πηγές της Αρέθουσας και επισκεφθείτε το – γεμάτο με την πλούσια ιστορία της περιοχής – Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται στο βιομηχανικό κτίριο του ομώνυμου ποτοποιείου. Κατευθυνθείτε προς την Ερέτρια με το αρχαίο θέατρο, την οικία των ψηφιδωτών και τον τάφο των Ερώτων. Από εκεί συνεχίστε προς το ευβοιώτικο “μπαλκόνι του Αιγαίου”, όπως λέγεται συχνά η Κύμη, για να επισκεφθείτε το κάστρο του Αγίου Γεωργίου και με ένα καραβάκι να περάσετε στη μαγευτική Σκύρο.
Ακούς: Όλα τα μουσικά ακούσματα της χώρας, παραδοσιακά και σύγχρονα, συναντιούνται εδώ. Από τη μουσική παράδοση της ηπειρωτικής Ελλάδας και των νησιών του Αιγαίου, τα μικρασιατικά παράλια, το φημισμένο καβoντόρικο σκοπό με την αρβανίτικη ντοπιολαλιά, τη ρεμπέτικη φωνή της Σωτηρίας Μπέλλου, τα σπουδαία έργα της σύγχρονης κλασικής μουσικής του Νίκου Σκαλκώτα, έως τους ήχους του σήμερα. Αν βρεθείτε τον Οκτώβριο στη Βόρεια Εύβοια, θα συναντήσετε τρεις αγαπημένους καλλιτέχνες, την Δήμητρα Γαλάνη, τον Νίκο Πορτοκάλογλου και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, με τη φωνή τους να ταξιδεύουν στα απομακρυσμένα χωριά της.
Το νεοκλασικό κτήριο που φιλοξενεί το μουσείο Σκαλκώτα
Οσφραίνεσαι: Καθώς η φθινοπωρινή αύρα με τη δροσερή της ανάσα αναδύει περισσότερο τις μεθυστικές μυρωδιές της ευβοϊκής γης, φροντίστε να είστε εκεί για να τις ανακαλύψετε. Κλείστε τα μάτια και αφήστε τη μοναδική μυρωδιά του πεύκου, του θυμαριού και της θαλασσινής αρμύρας να σας πλημμυρίσει.
Γεύεσαι: Γευτείτε φρέσκο ψάρι Ευβοϊκού και εύγευστους ψαρομεζέδες σε όλα τα παραλιακά και όχι μόνο, ουζερί του νησιού με τα πιο κοντινά της Χαλκίδας, της Ν. Λαμψάκου και της Ερέτριας. Το φημισμένο τηγανόψωμο, με την αφράτη ζύμη και την πλούσια τυρένια γέμιση – παραδοσιακά χρησιμοποιείται ξινοτύρι, ή τα ευβοιώτικα τυροπιτάρια ή “τροπιτάρια”, όπως τα λένε οι ντόπιοι, με το τραγανό τηγανισμένο φύλλο. Αν είστε λάτρεις του κρέατος, τα νόστιμα παϊδάκια και τα ψητά στη σούβλα στις ταβέρνες των χωριών της Δίρφυς σάς περιμένουν, να τα απολαύσετε σε ένα κατάφυτο ειδυλλιακό τοπίο, ανάμεσα σε πλατάνια και τρεχούμενα νερά. Αν τύχει να βρεθείτε σε κάποιο πανηγύρι, δοκιμάστε τα “παντρεμένα” που αποτελούνται από όσπρια και ρύζι ή κριθαράκι καθώς και τη γιορτινή μακαρονάδα με τριμμένη μυζήθρα, περιχυμένη με καυτό βούτυρο ή ελαιόλαδο και γίδα βραστή. Συνοδεύστε με μεγάλη ποικιλία κρασιών, από σπιτική ρετσίνα, μέχρι Σαββατιανό, Μοσχοφίλερο και Αθήρι.
Οι ξακουστοί λουκουμάδες της Εύβοιας
Για επιδόρπιο, επιβάλλεται να δοκιμάσετε τους λαχταριστούς ευβοιώτικους λουκουμάδες με ντόπιο θυμαρίσιο μέλι, κανέλα και ξηρούς καρπούς, μπακλαβά κουμιώτικο, ραβανί Καρύστου, αποξηραμένα σύκα και τα περίτεχνα αμυγδαλωτά Αρτάκης.
Αγγίζεις: Απλώστε το χέρι σας και αγγίξτε την ομορφιά των ειδυλλιακών τοπίων που θα αδειάσουν το μυαλό σας και θα σας ξαναγεμίσουν με ενέργεια. Πριν μπει για καλά το Φθινόπωρο, προλαβαίνετε να κάνετε τις βουτιές σας στις αμέτρητες παραλίες του νησιού.
Επιλέξτε ανάμεσα σε αμμώδεις ή με βότσαλο, εξωτικές, απάνεμες ή με έντονους κυματισμούς, κρυμμένες από αδιάκριτα μάτια ή κοσμοπολίτικες.
Επιδοθείτε σε καταδύσεις στις Ροβιές, κοντά στη Λίμνη και ιππεύστε ως δεινοί καβαλάρηδες στις Καματριάδες, στο Αρτεμίσιο και στην Αγία Άννα.
Τώρα είναι η κατάλληλη εποχή να γνωρίσετε την Εύβοια περπατώντας στα σηματοδοτημένα μονοπάτια του Τελέθριου και του Λίχα, στα βόρεια, με τη φύση να παραμένει ανέγγιχτη από τη φωτιά, στα μαγευτικά δάση της Δίρφυς και στις “μυστηριακές” διαδρομές του Όχη που οδηγούν στα φημισμένα Δρακόσπιτα, γιγάντια κτίσματα που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την νότια Εύβοια και που ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί ο “κατασκευαστής” τους.
Ανακαλύψτε μοναδικά φαράγγια και καταρράκτες, πολλούς καταρράκτες, κυρίως στη βόρεια πλευρά του νησιού, όπως του Δρυμώνα, του Δαφνοκουκίου στα Ήλια και του Γερακιού στο Πευκί.
ΙΝΦΟ: Η Χαλκίδα είναι γνωστή για το σπάνιο και παγκόσμιας πρωτοτυπίας, παλιρροϊκό φαινόμενο του πορθμού του Ευρίπου που είναι ορατό στην παλιά γέφυρα. Τα “τρελά νερά”, όπως τα αποκαλούν, αλλάζουν κατεύθυνση κάθε περίπου 6 ώρες προς το Βορρά ή το Νότο ενώ υπάρχουν και ημέρες που αυτά κινούνται ακανόνιστα. Η εξήγηση του έχει να κάνει με τη θέση της Σελήνης, της Γης και του Ήλιου και πώς αυτό επηρεάζει την κίνηση των νερών, τα οποία φθάνουν από διαφορετικές κατευθύνσεις προς τον Ευβοϊκό Κόλπο. Ένας από τους πολλούς που ασχολήθηκαν με το φαινόμενο, ήταν κι ο Αριστοτέλης, που ο μύθος λέει ότι στην προσπάθειά του να το εξηγήσει, έπεσε μέσα στη θάλασσα και πνίγηκε.