Σαλπάρουμε για τη ονειρεμένη Ύδρα, τις ιστορικές Σπέτσες και τα ηρωϊκά Ψαρά, που “τροφοδοτούσαν” με πλοία και “μπουρλότο” τις θαλασσινές μάχες των Ελλήνων στην Επανάσταση του 1821.

Ύδρα

Το νησί των καπεταναίων με το μεγαλύτερο στόλο κατά την Επανάσταση, αποτελεί συνάμα μία απόδραση από την πολύβουη καθημερινότητα. Στο λιμάνι δεσπόζει το άγαλμα του γενναίου ναυάρχου, Ανδρέα Μιαούλη, στη βάση του οποίου φυλάσσονται τα οστά του ενώ σε κοντινή απόσταση, στο Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας βρίσκεται η λήκυθος με την καρδιά του. Παντού μνημεία που μαρτυρούν την ένδοξη ιστορία της Ύδρας: οι προμαχώνες με τα κανόνια, η παλιά πετρόχτιστη μπαρουταποθήκη, που τώρα στεγάζει το λιμεναρχείο και το Μαντράκι που βρίσκεται το παλιό πολεμικό λιμάνι. Επιβλητικά αρχοντικά και σπίτια με ζωηρά χρώματα, πορτοπαράθυρα με εκλεπτυσμένα σχέδια δίνουν ένα ιδιαίτερο νησιώτικο ύφος. Μια και το αυτοκίνητο απαγορεύεται  στην Ύδρα, είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να περιηγηθούμε σε όλο το νησί περπατώντας, με άμαξα ή με ένα θαλάσσιο ταξί. Κι αν τύχει να βρεθούμε στο νησί στα τέλη Ιουνίου, θα ζήσουμε ένα εκπληκτικό θέαμα: την αναπαράσταση πυρπόλησης πλοίου με μπουρλότο, όπως συνέβαινε τότε, στα χρόνια του Μιαούλη, του Τομπάζη και του Τσαμαδού.

Σπέτσες

Σε απόσταση αναπνοής από την Ύδρα βρίσκεται το νησί των Σπετσών, ιστορικό και κοσμοπολίτικο. Το νησί της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, που έδωσε πλοία και χρήματα για τον Αγώνα και μαζί με τη Μαντώ Μαυρογένους υμνήθηκαν ως “Λεοντόκαρδες γυναίκες όμορφες δυναμικές/καπετάνισσες γενναίες πάντοτε ηρωικές”. Στο πάλαι ποτέ αρχοντικό της, ηλικίας 300 ετών, στεγάζεται το μουσείο της με συλλογή προσωπικών αντικειμένων και κειμηλίων από την εποχή της Επανάστασης. Στην Ντάπια, το κέντρο της πόλης των Σπετσών, με το περίφημο κανονιοστάσιο, και την Καγκελαρία, τόπο συνάντησης των προκρίτων της Επανάστασης, βρίσκεται το άγαλμά της. Ωστόσο, θα πρέπει να περιμένουμε τον Σεπτέμβριο για να ζήσουμε τη μεγαλύτερηγιορτή του, την “Αρμάτα”, όπου αναπαρίσταται η-νικηφόρα για τους Έλληνες -ναυμαχία των Σπετσών.

Ψαρά

Βάζουμε πλώρη για το ηρωικό νησί, απέναντι από τη Χίο, που αν και μικρό σε μέγεθος, υπήρξε ναυτική δύναμη τα χρόνια του Αγώνα. Γενέτειρα και “ορμητήριο” του Κωνσταντίνου Κανάρη, του πιο γνωστού, ίσως, μπουρλοτιέρη, που, μετέπειτα, υπηρέτησε την ελεύθερη Ελλάδα ως υπουργός και πρωθυπουργός. Η καταστροφή του νησιού από τους Τούρκους, το 1824, για την οποία ο Διονύσιος Σολωμός, έγραψε: “Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη, περπατάει η δόξα μονάχη”, άφησε πίσω της ερείπια, κάποια από τα οποία σώζονται μέχρι και σήμερα στον Κάβο. Θα απολαύσουμε την ηρεμία και την ησυχία που αποπνέει αυτός ο μικρός παράδεισος, θα μιλήσουμε με φιλόξενους ανθρώπους, θα βουτήξουμε σε πεντακάθαρα νερά και θα γευτούμε ντόπιους αστακούς.