… αυτό που έχεις μέσα σου, που ζεσταίνει την ψυχή και την καρδιά σου, αυτό που βγάζει την πιο δροσερή θάλασσα στην επιφάνεια του μυαλού σου, για να βουτήξεις χωρίς έννοιες και άγχη. Κι απαλλαγμένο από όλα αυτά, σε καλεί στην αγκαλιά του. Σου ψιθυρίζει απαλά στο αυτί “ακολούθησέ με”! 

…αυτό που σε περιμένει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας! Στα ιερά χώματα της Ολυμπιακής Γης, στα “νησάκια που ταξιδεύουν στον αγέρα” μέσα στο λευκό και το γαλάζιο των κυμάτων, στο ακριτικό Καστελλόριζο, στα θαύματα της Κρήτης. 

…αυτό που βγάζει από τη “ναφθαλίνη” την ανεμελιά, τη χαρά και τη ζωντάνια. 

Στάσου λίγο και άκου την πρωινή γαλήνη, τη μεσημεριανή συναυλία των τζιτζικιών, το κύμα να χαϊδεύει τους βράχους και να παρασέρνει μαζί του τη χρυσαφένια άμμο. Το τσούγκρισμα των ποτηριών, τις χαρούμενες φωνές και τα γέλια της παρέας. 

Αυτό το καλοκαίρι, όπου κι αν το ψάχνεις, να ξέρεις ότι το κουβαλάς, το κρατάς σφιχτά στα χέρια σου, το βλέπεις γύρω σου, το μυρίζεις στις λουλουδισμένες αυλές και στις βεράντες, στην αρμύρα της θάλασσας και το ακούς…Προπαντός να το ακούς…αυτό ξέρει… 

“Όπου ο λευκοντυμένος στρόβιλος των γλάρων 

Κεντούσε με ρουμπίνια και σαπφείρους 

Τη γαλανή ποδιά του Αιγαίου. 

Κορμιά που στέγνωναν στον ήλιο 

Παιχνίδια και έρωτες στα ρηχά. 

Όμως το άλας και το φως, 

Η φαντασμαγορία του τοπίου, ήσουν εσύ. 

Σε κοίταζα βαθιά στα μάτια και σιωπούσα. 

Τα μυστικά της βέβαια η θάλασσα  

Τα κρύβει στα βαθιά νερά.” 

Δημήτρης Γαλάνης